Yine mi huzur yok bu yarınlar neden kötü
Canım çok yakıyor durun hatırlatmayın dünü
Bir rüzgar olsam essem alsam götürsem dünü
Kılımı dahi kıpırdatmam hissedersem ölümümü
Yanlızım yanımdakiler sanki yok
Ve kaybettiklerim neden kazandıklarımdan çok
Bunu da buraya bıraktım bu duyduğun en acı not
Böyle bi hayatı yaşmaktan usandım
Duyamadılar sayfalarca bağırdım
Umutsuzum yarınımdan sağımı solumu şaşırdım
Nereye elimi atsam o an şansızlığımı yaşadım
Sevdiğim kadar sevmedim sevmediğin kadar sevdim
Uzun yıllar oldu kalemi elime aldığım zaman
Bu yaramı deşti şarkılar bi tek ben miyim yanan
Kalbinin tam ortasında bi zindanın içindeyim
Sevgin ekmeğim oldu ve ölüyorum açlıktan
Çok yoruldum elimi tut ve al götür acılardan
Kopardılar seni benden birazcık acımadan
Düşünsene ne yapar ki sen olmasan bu adam
Varımı yoğumu koyuyorum mutluğuğun kumarına
Ve her zaman hile yaptı güvenmiyorum hayata
Fazla değil bi kaç duman ve yanlızlık verin bana
Yalanlarınız sizin olsun dokunmayın yarama
Zaten öyle çökmüşim ki gözlerim morardı ya
Mutlu değilim annecim gülemiyorum hayata
