Nakarat x2:
Kendimle, kendi fikirlerimle
Kavga etmekten yoruldum
Verse:
Bir dert kapımda gece vardiyasında
Ben atarken volta, yaşarken ölmenin yaşında
Sanki tüm dünya birikmiş omuzlarımda
Gücüm yok harcandım hayatın sokaklarında
Kafam dolu ya da boş ne farkeder?
Ben ağlasam da sızlasam da kim hisseder?
Ruhum kanar düşünmekten
Yine elimden kayıp gitseler de tutamam
Hayallerim yarım, değişir mi yarın?
Ak düşer saçlarıma, kurur dudaklarım
Müdavimi oldum dertlerin sancıların
Bu denli yanmamalıydım
Nakarat x4:
Kendimle, kendi fikirlerimle
Kavga etmekten yoruldum
