Doğuş Sinan Coşkun Eski Sevgiliye Telefon Açtıran Şiir Mp3 indir

Kadınım, göğsümde bıraktığın
acıya rağmen ağlarken
yüzüstü yatabiliyorsam hala
yinede iyi insanlarda karşılaş
diye dua ediyorsam Allaha sana
olan sevdamdandır bilesin...


Hakkında kötü bir baht dileyecek kadar

aşağılamayacağım kendimi bu dünyada
kim ne yaparsa bir tek kendine yapar
Birinde iyi kalmakta kötü anılmakta
herkesin kendi eseri bende güzel
kalmadıysan kabahat benim değil
sende biliyorsun hep iyi niyetimden
dolayı kaybettim bu hayatta
o yapmaz o gitmez o söylemez
dediğim kim varsa beni hep aldattı
beni hep yanılttı ama hiçbiri senin
kadar derine bırakmadı acısını

Hayatımdaki hiçbir kayıp senin

kadar koymadı bana sanada çok
görmüyorum aslında sende haklısın
herkes haklı sadece ben haksızım bu
diline yandığımın dünyasında bir tek
ben hak ediyorum yüzüstü bırakılmayı
kandırılmayı ne yaparsın işte her
şey gibi iyi niyetinde fazlası zarar
kimse zorla sevdirmedi kendini
hiç kimse zorla güvendirmedi kendini
ben yüreğimin cezasını çekiyorum
kimseye kırıldığım falan yok

Ama şu var ki çok ders aldım aldığım

her darbeyi tecrübe diye etime
çeltik attım ben çok şey öğrendim
nihayetinde bundan daha fazlası olamaz
dediğim her şeyin daha fazlasını gördüm
artık hiç bir şeye şaşırmam
bu hayatta hiç kimse beni
hayal kırıklığına uğratamaz
Ben son yaprağımı sende döktüm
baharıma yağmur olmayan
kimseye çiçek açmam bir daha

Hayat devam ediyor işte kimin nereye

gittiğinin ya da kimin nerede
kaldığının bir ehemmiyeti yok
Yastığa başını koyunca birçok
şeyin pişmanlığıyla kalbin
sıkışmıyorsa ne ala ne güzel
Gerçekten hür bir vicdan gibisi yok
insan herkesi affediyor da bir
tek kendini affetmeyi başaramıyor

Dilerim bir gün kendini
bağışlamayı başarırsın
Ben seni çoktan affettim...
Bir zamanlar aşktın gönülden düştün
Sonra kabuk oldun yaradan düştün..

Bunlar sana son sözlerim sana
Kabuk düşünce yaranın
bir hükmü kalmazmış
Şimdi hükümsüz bir acısın bende
Kimin gözlerine güldüysen artık
ona ağla, ona üşü, ona üzül...
Ben bir daha acımam sana...
Kadın acımam bilesin...

Siir: Doğuş Sinan Çoskun